ÇocuÄŸum hayır dediÄŸimde aÄŸlamaya baÅŸlıyor ne yapmam gerekir?
ÇocuÄŸun hayır cevabı karşısında aÄŸlamaya baÅŸlaması ya da kendisini yerlere atmasının sebebi ebeveynlerin tutarsız söylem ve davranışlarda bulunmasıdır. ÇocuÄŸa bir kere hayır dedikten sonra aÄŸlıyor diye kararınızdan vazgeçip evet derseniz çocuk bir sonraki seferde de aÄŸlayarak size istediÄŸini yaptırmayı deneyecektir. Bu sebeple daha sonrasında evet deme ihtimaliniz olan bir ÅŸeye hayır derken lütfen bir kez daha düÅŸünün ve kurallarınızı özenle belirleyin. Hayır dediÄŸinizde çocuk aÄŸlıyor diye evete çevirip sizi yönetmesine izin vermeyin ve onu yapabileceÄŸi ÅŸeylere yönlendirin. ÖrneÄŸin “Duvarı boyamana izin veremem ama dilersen bu kağıdı boyayabilirsin”. Yapacağınız bu tarz yönlendirmeler bir yandan sınır koyarken bir yandan da ona yol gösterir bu sayede neleri yapabileceÄŸini ve neleri yapamayacağını daha net bir ÅŸekilde öÄŸrenir.
Tuvalet eğitimine ne zaman başlamalıyız?
Genellikle 18 ay ve sonrası bu süreç için uygundur fakat bu durum çocuÄŸun kas geliÅŸimi, psikolojik geliÅŸimi gibi faktörler sebebiyle uzayabilir ya da kısalabilir. ÇocuÄŸun fiziksel ve zihinsel olarak bu sürece hazır olması gerekir. Yürümeye baÅŸlamak ya da kısa süreli de olsa ayakta durabilmeyi baÅŸarmak bu sürecin hazırlıklarının baÅŸladığının göstergesidir. Bu süreçte çocuÄŸu hiçbir ÅŸekilde korkutmamak, zorlamamak gerekir. Çocuk kendisini hazır hissettiÄŸinde zaten sürece adapte olacaktır aksi halde verdiÄŸiniz bütün tepkiler bir direnç geliÅŸtirmesine sebep olur, durum daha da zorlaşır ve travmatik hale gelir.
ÇocuÄŸum kardeÅŸini çok kıskanıyor, ne yapmam gerek?
Kıskançlık oldukça doÄŸal bir duygudur ve bu duygu her yaÅŸta deneyimlenebilir. KardeÅŸini kıskanan çocuk, annesinin ve babasının sevgisini kardeÅŸi ile paylaÅŸmak zorunda kaldığını düÅŸünür ve bu yüzden onu rakip olarak görür. Annesinin ve babasının ona olan ilgisinin azalacağı konusunda bir endiÅŸeye kapılır. Bu süreçte kardeÅŸe zarar vermemesi için ortamlardan uzaklaÅŸtırılan çocuk kendisini daha da dışlanmış hisseder. KreÅŸe gitmek gibi yeni baÅŸlangıçlar yapmakta zorlanır. Bu süreçte ailenin tutumu oldukça önemlidir. KardeÅŸinin ihtiyaçları için destek istemek çocuÄŸu bu sürece dahil etmek kendisini daha iyi hissetmesini saÄŸlar. ÖrneÄŸin: KardeÅŸinin altını deÄŸiÅŸtirmemde yardımcı olabilir misin sana ihtiyacım var diyebilirisiniz. Bezi uzatmak, ıslak mendil vermek, krem kapağı açmak gibi basit görevlerle kardeÅŸi ile arasında minik köprüler kurabilirsiniz. ÇocuÄŸun duygusunu anlamak da çok önemlidir. ÖrneÄŸin: AnneciÄŸim benimle daha çok vakit geçirmek istediÄŸini biliyorum ben de seninle vakit geçirmekten çok keyif alıyorum yarım saat sonra seninle birlikte kitap okuyalım ister misin” gibi bir teklif hem çocuÄŸunuzun duygusunu anladığınızı hem sizin de onunla birlikte bir ÅŸeyler yapmak istediÄŸinizi gösterir ve zaman vererek bir program yapmak onu fikren çok rahatlatır. “Sen abisin”, “sen ablasın” gibi çocuÄŸa sorumluluk yükleyen ve ebeveynin bir taraf olduÄŸunu düÅŸündürecek cümlelerden kaçınmak gerekir. Çünkü ne kadar abi ya da abla olsa da o da henüz bir çocuk ve bunu unutmamak gerekir.